Στην γραφή και την ανάγνωση βυθιζόμαστε στο μύχιο κόσμο μας, εκτεθειμένοι, μετατοπισμένοι, υποχρεωμένοι να συναντήσουμε ένα μέρος του εαυτού μας που μερικές φορές το κρατάμε σε

The writer Umberto Eco belongs to that small class of scholars who are encyclopedic, insightful, and nondull. He is the owner of a large personal library (containing thirty thousand books), and

Ποιος είναι ο σωστός κληρονόμος; Τι σημαίνει κληρονομώ; [...] [οι] κακοί κληρονόμοι: Θα ήθελαν να οικειοποιηθούν την κληρονομιά, και δεν αναγνωρίζουν ότι η κληρονομιά είναι πρώτα απ' όλα

«Οι δυτικές κοινωνίες έχουν αποκλείσει το νεκρό και το θάνατο. Ο Ζαν Ζενέ διαμαρτυρόταν ότι τα νεκροταφεία έφυγαν από τον ιστό της πόλης ήδη από τη Γαλλική Επανάσταση. Ο Φρόυντ έλεγε

«Μιλάμε για ένα έργο όπου κανείς δεν κάνει αυτό που θέλει. Ένα έργο που μιλά για το τι μπορεί να συμβεί όταν τα πρόσωπα είναι παράφορα, για πρόσωπα που θέλουν να γίνουν οι άλλοι. Τι

"Λοιπόν, σας αφήνω. Να πω 'και του χρόνου'; Θα παρατηρήσατε ότι ποτέ, ουδέποτε, σας είπα κάτι τέτοιο. Για έναν πολύ απλό λόγο- επειδή ποτέ δεν ήξερα, εδώ και είκοσι χρόνια, αν θα συνέχιζα και

The psychoanalyst Jacques Lacan notes that "speaking of love is in itself a jouissiance". In other words, talking about love is an integral element of the pleasure and excitement, the ecstasy or

"Τη νύχτα της Γεσθημανή ο Ιησούς εμφανίζεται στην πιο αυθεντική ανθρώπινη φύση του. Περισσότερο και από τη σταύρωση, αυτή η νύχτα μιλάει για την ευάλωτη και πεπερασμένη συνθήκη της ζωής του

"Ένα ζευγάρι διαμορφώνεται αργά κατά τη διάρκεια των ετών και οι λέξεις που ανταλλάσσει παίρνουν με τον καιρό μια διαρκώς αυξανόμενη σημασία. Στην αρχή οι χειρονομίες αρκούν. Στη συνέχεια ο διάλογος

-Γιατί υποφέρουμε τόσο από τον έρωτα; -Γιατί ο έρωτας είναι ένα πάθος του είναι. Το υποκείμενο ρισκάρει τον εαυτό του, το είναι του, τη ζωή του

"Ποια είναι τα συνειδητά και ασυνείδητα κίνητρα της συγχώρεσης; Τί ωθεί έναν άνθρωπο να συγχωρήσει; Σε ποιο βαθμό η συγχώρηση απευθύνεται στον άλλον και σε ποιόν βαθμό ανταποκρίνεται σε δικές του

Υπάρχει στο εξής ένα παγκόσμιο πρόβλημα της κούρασης, όπως υπάρχει ένα παγκόσμιο πρόβλημα της πείνας. Παραδόξως, η ύπαρξη του ενός αποκλείει το άλλο: η ενδημική, ανεξέλεγκτη κούραση είναι

"Κάποτε ήμαστε κάποιοι για τους οποίους νοιάζονταν οι άνθρωποι, μας αγαπούσαν οι φίλοι μας και οι ιδιοκτήτες των σπιτιών μας ήξεραν ότι πληρώναμε το νοίκι κανονικά [...] Χάσαμε το σπίτι μας, που

"Τα κέρατα δεν είναι παρά η φυσική συνέπεια κάθε νόμιμου γάμου, μια διόρθωσή του, να πούμε, μια διαμαρτυρία, έτσι που απ' αυτή την άποψη δεν είναι καθόλου ταπεινωτικά... Κι αν καμιά φορά εγώ - ας

Περιοδικό: Η ψυχανάλυση μας διδάσκει κάτι σχετικά με την αγάπη; J.-A. Miller : Πολλά πράγματα. Γιατί πρόκειται για μια εμπειρία της οποίας ο μοχλός είναι η αγάπη. Πρόκειται γι’ αυτήν την αυτόματη αγάπη

"Το όνομά μας φέρει τα ίχνη της ιστορίας πριν από μας, των επιθυμιών που κυριάρχησαν ή όχι κατά τη γέννησή μας, τα ίχνη του γονεϊκού ζεύγους, του ενός γονέα ή της διευρυμένης οικογένειάς μας. [...] Η

"[...] Let’s say you have managed to maintain some kind of equilibrium in your life through things that might not attract a lot of attention—walks you take every day, or even trivial, fleeting interactions with

"Η λέξη «βία» καθαυτή είναι αντιφατική. Από τη μία πλευρά, συγγενεύει με τη λέξη «παραβίαση», υπό την έννοια της διάρρηξης, της κυριαρχίας, της άρνησης της διαφορετικότητας, και από την άλλη

"This pandemic has struck, and unlike prior epidemics and pandemics, we – scientists, physicians, the general public – do not know a lot about it. The infectious agent is new, new to science

[...] έξω από σταθμούς των μέσων μαζικής μεταφοράς, κουλουριασμένοι σαν έμβρυα σε μήτρα. Καλοντυμένοι, κατ’ όψη επιτυχημένοι, κουστουμαρισμένοι άντρες κοιμούνται τη νύχτα σε