«Μιλάμε για ένα έργο όπου κανείς δεν κάνει αυτό που θέλει. Ένα έργο που μιλά για το τι μπορεί να συμβεί όταν τα πρόσωπα είναι παράφορα, για πρόσωπα που θέλουν να γίνουν οι άλλοι. Τι σημαίνει αυτή η δίψα να είσαι ο άλλος; Στη δική μας γλώσσα αποδίδεται στη λέξη ζήλεια κι αυτό συμβαίνει με όλα τα πρόσωπα, όχι μόνο στον Οθέλλο. Όλοι θέλουν να είναι οι άλλοι. Αυτό το ψυχικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου που δεν μπορεί να είναι ο άλλος, δεν έχει όρια. Είναι μια τραγική φάρσα
[...]
Κι αυτό το χαρακτηριστικό της δίψας, να είσαι ο άλλος, είναι και θα είναι στον αιώνα τον άπαντα. Αυτό είναι που κάνει τον άνθρωπο τέρας, δηλαδή βαθιά ανθρώπινο
[...]
Η εποχή μας το ανθρώπινο το εννοεί με την έννοια της ιδεολογίας, όπου έχει ιδεολογικοποιηθεί η ανθρωπιά. Το ανθρώπινο όμως δεν είναι αυτό. Το ανθρώπινο είναι το “τέρας”. Ο Οιδίποδας που βγάζει τα μάτια του, γινόμενος «τέρας» γίνεται περισσότερο ανθρώπινος. Κι εμείς πάμε μέσα από τους καθωσπρεπισμούς, τα σφιγμένα χέρια, τις σαμπάνιες και λέμε ότι είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι ενώ είμαστε τέρατα! Λέω λοιπόν ότι πρέπει να γίνεις τέρας για να γίνεις άνθρωπος.»
Πηγή: Απόσπασμα από την συνέντευξη του Χάρη Φραγκούλη Ο Οθέλλος είναι ένας από εμάς
Εικόνα: Intricate Explorer
Η δίψα να είσαι ο άλλος
Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για την βελτίωση της εμπειρίας των χρηστών του. Τα cookies προτιμήσεων επιτρέπουν σε έναν δικτυακό τόπο να «θυμάται» τις επιλογές του χρήστη, όπως τη γλώσσα ή την περιοχή, που αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο δικτυακός τόπος ή την εμφάνιση του δικτυακού τόπου.