"Τι είναι ο πατέρας; Δεν εννοώ μέσα στην οικογένεια - γιατί στην οικογένεια, είναι ό,τι θέλει, είναι μια σκιά, είναι ένας τραπεζίτης, είναι ό,τι πρέπει να είναι, τα καταφέρνει ή όχι, αυτό έχει την σημασία του

"Ρωτάει ο Ντεριντά: «Υπάρχει ψεύδος προς εαυτόν; Είναι δυνατόν να πω ψέματα στον ίδιο τον εαυτό μου;» Προσθέτει: «Ήδη μπορούμε να φαντασθούμε χίλιες δύο πλασματικές ιστορίες του ψεύδους, χίλιους

"Το σ’ αγαπώ δεν έχει χρήσεις. Η λέξη αυτή, όπως και οι λέξεις που προφέρει το παιδί, δεν υπόκειται σε κανένα κοινωνικό καταναγκασμό. Μπορεί να είναι μια λέξη θεσπέσια, επίσημη, ανάλαφρη· μπορεί όμως να

Μια δομή στην ψυχανάλυση είναι ένα σύνολο στοιχείων που συνδέονται μεταξύ τους: αρκετά γρανάζια που τοποθετούνται το καθένα στο δικό του ιδιαίτερο σημείο. Κανένα σημείο της δομής δεν είναι

"An analysis isn’t an intellectual journey — its praxis is a certain suffering, a kind of complaint: the statement of a being wanting to change— and when these elements are absent, analysis be­comes a hard

"Ένα γενεόγραμμα είναι απλώς ένας χάρτης. Ξέρεις, κουτάκια και κύκλοι. Αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι να δίνεται έμφαση από που προέρχονται οι άνθρωποι, ποιοι είναι, ποια είναι η καταγωγή τους

For Lacan, modern man is someone who has lost the sense of tragedy. This does not mean, of course, that the current existence of the speaking being is not traversed by tragedy, nor that civilization has

Ο Φρόιντ, στο «Μέλλον μιας αυταπάτης», συνδέει τις ρίζες της θρησκείας με το συναίσθημα της αδυναμίας μπροστά στον απέραντο κόσμο. Η επιστήμη αντικαθίσταται από την ψυχολογία, αφού

Η συνάντηση με την σεξουαλική πραγματικότητα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας προκαλεί τραύμα. Δεν απαιτείται καμιά εξωτερική παρέμβαση. Αφορά τη σχέση με το σώμα, όχι μέσω της

Ρ.Ντ.: Ποιό είναι το σύμπτωμα του καιρού μας; Π.Λ.: Η κατάθλιψη. Πιστεύω πως η κατάθλιψη είναι ένας από τους τρόπους, μέσω του οποίου ο μεταμοντερνικός άνθρωπος εκφράζει την αδυναμία

Πριν από μία δεκαετία, μια ομάδα Γάλλων επιστημόνων των ανθρωπιστικών σπουδών (ανθρωπολόγοι, κοινωνιολόγοι, γλωσσολόγοι), έπειτα από μακρά έρευνα για το ζήτημα της

"Κάθε μεταναστευτική εμπειρία είναι μια εμπειρία εξορίας. Ο μετανάστης, από μια χώρα σε μια άλλη και από μια γλώσσα ή κουλτούρα σε μια άλλη, ζει μέσα του δύο διαδικασίες που εξελίσσονται ταυτόχρονα. Η

Το σώμα αποτελεί κεντρικό σημείο της ζωής του ανθρώπου. Ο τρόπος που το αντιλαμβάνεται, το φροντίζει, το εκθειάζει, το αναπαριστά, το προφυλάσσει, το κάνει να απολαμβάνει, το κηδεύει

Ο Karl Abraham σε επιστολή του προς τον Freud επισημαίνει μια αναλογία ανάμεσα στο πένθος και την μελαγχολία μέσα από την κλινική του πρακτική. Εκεί

Ο άνθρωπος μετατρέπει σε αφήγηση ό, τι γνωρίζει αλλά και ό, τι αγνοεί. Οι μύθοι αναφέρονται σε αρχέτυπες καταστάσεις με τις οποίες κάθε άνθρωπος

Ο έρωτας δεν είναι έτσι η μηχανικότητα μιας σωματικής κίνησης όσο αυτή η ολική απώλεια του συνειδητού. Ο Άλλος, αποδομεί το «Εγώ» μου, τον πυρήνα όλων μου των δυνατοτήτων. Υπάρχει λοιπόν