Μια δομή στην ψυχανάλυση είναι ένα σύνολο στοιχείων που συνδέονται μεταξύ τους: αρκετά γρανάζια που τοποθετούνται το καθένα στο δικό του ιδιαίτερο σημείο. Κανένα σημείο της δομής δεν είναι "χαλασμένο"· η δομή δεν φθείρεται ούτε έχει ημερομηνία λήξης. Τα γρανάζια λειτουργούν όπως ορίζει ο Νόμος στον οποίο η λειτουργία τους υπακούει. Γι' αυτό και τα φαινόμενα που εμείς εκ πρώτης όψης καλούμε "παθολογικά" δεν είναι παρά αποδείξεις σωστής λειτουργίας της δομής. Ένα σύμπτωμα λοιπόν μας προκαλεί πόνο αλλά δεν παύει να είναι και παράγωγο μιας δομής, κάτι που πηγαίνει πακέτο μαζί της, κάτι που, με την εμφάνισή του, βγάζει τη δομή στην επιφάνεια.
Αυτό που πάντα πρέπει να έχουμε κατά νου είναι πως τα συμπτώματα και η δομή δεν συνεπάγονται το ένα το άλλο, δεν παραπέμπουν το ένα στο άλλο. Ούτε ένα σύμπτωμα ούτε μια αρμαθιά από αυτά, ένα checklist δηλαδή, δεν μπορεί να μας οδηγήσει στη διάγνωση ή στο ξετρύπωμα αυτού του θεμελιώδους Νόμου που, αφαιρετικά, δένει τα κομμάτια αυτού του sliding puzzle μεταξύ τους. Χρειάζεται χρόνος, σκληρή δουλειά και καλή ακρόαση.
Μια δομή στην ψυχανάλυση δεν είναι μόνο ένας τόπος ή μια ομοιοστατική συσκευή. Είναι μια τοποθέτησή μας, μια θέση που αναλαμβάνουμε απέναντι σε κάποιον άλλο και, ιδίως, απέναντι σε ένα κομμάτι ( ; ) αυτού του άλλου που μας προκαλεί αφόρητο πόνο...ή και όχι...
Πηγή: https://www.facebook.com/lacanopedia/posts/523449368418929
Εικόνα: Wilhelm Gunkel