"Ένα αξιοθαύμαστο ανέκδοτο καταδεικνύει τη δύναμη του ατομικισμού και της αρέσκειας για ζωή, που πλάθονται από μια μακρά εξοικείωση με τον θάνατο.
Γυρίζοντας από την πιο μακροχρόνια εξόρμησή του μακριά από την Θούλη, ο Ζαν Μαλορί βρίσκει τη βάση του εντελώς ανάστατη λόγω της κατασκευής μιας αμερικανικής βάσης πυρηνικών.
Έχουν συναφθεί εμπορικές σχέσεις ανάμεσα στους Αμερικανούς της στρατιωτικής βάσης και στους Εσκιμώους.
«Γινόμαστε μάρτυρες γελοίων σκηνών. Ένας νεαρός Αμερικανός μου ζητά να πω σ' εναν Εσκιμώο που έχει φτιάξει ένα αγαλματίδιο από ελεφαντόδοντο: "Please, tell the Eskimo να φτιάξει κι άλλα τέτοια για μένα. More! Να είναι όλα τους ολόιδια. Αλλά να του πείτε ότι η τιμή θα πέσει. Θα του δίνω five dollars για το καθένα, αντί για ten".
Μεταφράζω. Ο Εσκιμώος αναπηδά:
"Αδύνατον! Να πεις σ' αυτόν τον μισιακό Κρασλουνάκ (έτσι ονόμαζαν οι Ινουίτ τους λευκούς εξερευνητές, η λέξη σημαίνει κάτι ανάμεσα στον άνθρωπο και το απερίγραπτο) πως όσα περισσότερα ίδια θα φτιάχνω, τόσο ακριβότερα θα είναι, γιατί θα κουράζομαι περισσότερο να τα ξαναφτιάχνω απ' την αρχή!"»
Ανάμεσα στον πολιτισμένο με το εξασθενημένο ένστικτο ζωής και τον νομάδα με το οξυμένο ένστικτο θανάτου, ποιος διαλέγει την ψυχαναγκαστική και μόνιμη επανάληψη; Και ποιος την πρόσδεση στη ζωή, στους κινδύνους της, στις απώλειές της και στις επινοήσεις της; Αυτός ο άγονος τρόπος ζωής, αυτή η συνεχής δοκιμασία της ανθρώπινης αντίστασης στον θάνατο, που τίποτα δεν την αναστέλλει και δεν την κατευνάζει ποτέ, που τίποτα δεν της επιτρέπει να μετατραπεί σε ρομαντική απελπισία, σκιαγραφεί μιαν υποδειγματική μορφή οριακής εμπειρίας. Ο συσχετισμός δυνάμεων δεν είναι ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον του· η σύγκρουση διεξάγεται στην ψυχική σκηνή [...]"
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο της Ναταλί Ζαλτζμάν, "Η αναρχική ενόρμηση", εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Εικόνα: SUNBEAM PHOTOGRAPHY