Μια άλλη σύγχρονη διάσταση είναι το "όλοι συνδεδεμένοι", και συνεχώς συνδεδεμένοι: συνδεδεμένοι, αλλά όχι παρόντες – ο έφηβος είναι σε επαφή με όλους εκτός από εκείνους που είναι παρόντες στο μέρος όπου βρίσκεται ο ίδιος. Συνδεδεμένος με την οθόνη του, με τα ακουστικά στα αυτιά, μιλώντας στον άλλον με το βλέμμα στο κενό. Αυτή είναι η στάση σώματος του σύγχρονου υποκειμένου. Το σώμα συνεστραμμένο γύρω από τα μέσα επικοινωνίας που, παραδόξως, το απομονώνουν από τον άλλον. Πράγματι, είναι όλοι συνδεδεμένοι. Και ταυτόχρονα, είναι όλοι αποσυνδεδεμένοι: αποσυνδεδεμένοι από την παρουσία, από τον παρόντα χρόνο. Μάλλον δεν είναι περίεργο που ο αυτισμός λαμβάνει τόση σημασία μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Ο αυτισμός θα μπορούσε να είναι άλλος ένας καθρέφτης του σύγχρονου κόσμου.
Πηγή: Απόσπασμα από το κείμενο του François Ansermet "Ταυτότητες σε κρίση", στο περιοδικό "Η Ψυχανάλυση", τεύχη 9-10
Εικόνα: Alina Grubnyak
Πηγή: Απόσπασμα από το κείμενο του François Ansermet "Ταυτότητες σε κρίση", στο περιοδικό "Η Ψυχανάλυση", τεύχη 9-10