"Θεωρώ πως το παιδί, μέσω της ακαταστασίας του δωματίου του, δείχνει πώς είναι στην πραγματικότητα. Πρέπει να το σεβόμαστε. Πρέπει να επιτρέπουμε στο παιδί να έχει τον δικό του κόσμο μέσα στην ακαταστασία του δωματίου του. Ας μην επεμβαίνουμε στο δωμάτιο των παιδιών. Μπορεί να βρούμε και πράγματα που δεν μας αρέσουν. Πρέπει να επιτρέπουμε στο παιδί να έχει τον χώρο του. Είναι μια περίπλοκη ηλικία. Το παιδί εξαρτάται από τους γονείς, δεν μπορεί να μείνει μόνο του, αλλά πρέπει να έχει τον δικό του χώρο. Κι εμείς πρέπει να σεβόμαστε τον προσωπικό του χώρο. Μπορεί όλα να είναι άνω κάτω, να επικρατεί ένα χάος… όμως, είναι το δικό του χάος. Τα παιδιά το νιώθουν ως εισβολή, όταν επεμβαίνουμε στο δωμάτιό τους. Όταν θέλουν να βρουν κάτι, θα το βρουν. Μπορούμε επίσης να κάνουμε συμφωνίες. «Μία φορά τον μήνα θα καθαρίζεις το δωμάτιό σου». Ή «δεν θα φέρνεις φαγητό στο δωμάτιό σου». Όχι τίποτα άλλο, για να μη μαζεύονται μυρμήγκια… Δεν πρέπει να του λέμε για παράδειγμα να πετάξει ρούχα που δεν φοράει, αν εκείνο θέλει να τα κρατήσει. Το ίδιο ισχύει για πράγματα της παιδικής του ηλικίας, χαρτιά κτλ. Πρέπει να σεβόμαστε τον κόσμο των εφήβων. Φυσικά και πρέπει να βοηθούν στο σπίτι. Κι όχι μόνο να συγυρίζουν το δωμάτιό τους. Γιατί αυτό θα ήταν βοήθεια με αποδέκτη τον εαυτό τους. Πρέπει να μάθουν να συγυρίζουν το δωμάτιό τους, αλλά επίσης, η βοήθεια μπορεί να είναι στην κουζίνα, στο μαγείρεμα, στα ψώνια. Μπορούν να στρώνουν ή να μαζεύουν το τραπέζι. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας έφηβος."
Πηγή: Απόσπασμα από την συνέντευξη του Joseph Knobel Freud στην Δάφνη Σκαλιώνη με τίτλο Συζητάμε για την εφηβεία με τον Joseph Knobel Freud
Εικόνα: Jessica Tan
Ο κόσμος των εφήβων
Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για την βελτίωση της εμπειρίας των χρηστών του. Τα cookies προτιμήσεων επιτρέπουν σε έναν δικτυακό τόπο να «θυμάται» τις επιλογές του χρήστη, όπως τη γλώσσα ή την περιοχή, που αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο δικτυακός τόπος ή την εμφάνιση του δικτυακού τόπου.