"Η μητέρα δεν χρειάζεται καν να μιλήσει στο παιδί της προκειμένου αυτό να καταλάβει τι θέλει να του πει. [...] Δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο από την πλευρά του πατέρα. Ο πατέρας είναι από αυτή την άποψη εντελώς ξένος για το παιδί, που δεν διαθέτει κανενός είδους αλφάβητο για να τον αναγνωρίσει αλλά και κανενός είδους υλικό αντίστοιχο με αυτό που απέκτησε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην κοιλιά της μητέρας του. Έτσι, η επικοινωνία τους δεν μπορεί να εδραιωθεί, τουλάχιστον με τρόπο αξιόπιστο και ολοκληρωμένο, παρά μόνο μέσω της μητέρας [...] Όταν η μητέρα δεχτεί να παίξει το ρόλο της αξιόπιστης και πάντα διαθέσιμης μεταφράστριας, εισάγοντας έτσι μια μορφή αυτοματισμού στη διαδικασία επικοινωνίας του παιδιού με τον πατέρα, τότε προσδιορίζει τον πατέρα ως τέτοιον εισάγοντας ταυτόχρονα το παιδί στον κόσμο του συμβολικού (* Η λέξη «συμβολικός» κατάγεται από τον όρο «σύμβολο», ο οποίος προσδιόριζε «το ένα από τα δύο τεμάχια νομίσματος ή κόκκαλου, ή άλλου τινός πράγματος, έκαστον εκ των οποίων εκράτει εκάτερος των διά φιλίας συνδεθέντων προσώπων, κατόπιν κοινής συμφωνίας, ώστε η μετά πολύν χρόνον ενδεχόμενη νέα συνάντησίς των να πιστοποιήται ασφαλώς δια της συναρμολογήσεως των δυο τεμαχίων», Ι. Σταματάκου Λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, λήμμα «σύμβολο»). Δηλαδή, του δηλώνει έμμεσα ότι δεν πρέπει να τη θεωρεί μοναδικό σημείο αναφοράς, όπως δεν πρέπει να θεωρεί και τον εαυτό του μοναδικό σημείο αναφοράς για εκείνη· ότι δεν είναι μόνοι στον κόσμο αλλά συνοδεύονται από τον πατέρα, η θέση του οποίου είναι άκρως σημαντική, καθώς αυτός είναι που επέτρεψε αφενός σε κείνη να συλλάβει και να τεκνοποιήσει και αφετέρου σε κείνο να έρθει στον κόσμο. Για να υιοθετήσει μια τέτοια στάση η μητέρα θα πρέπει να έχει προσδώσει εκ των προτέρων στον πατέρα μια θέση εξίσου σημαντική με τη δική της στην σύλληψη και την εξέλιξη ενός παιδιού που βιώνεται ως κοινό απόκτημα. Αυτή η εκ προοιμίου αποδοχή θα επιτρέψει στον πατέρα να κατανοήσει τη σπουδαιότητα της θέσης του, βοηθώντας τον να αποδεχτεί και να αναλάβει ενεργά το ρόλο του."
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο του Aldo Naouri "Εκπαιδεύοντας τα παιδιά: Όρια στην παιδική παντοδυναμία", εκδόσεις Κέλευθος
Εικόνα: BBIDDAC